معنی نام اولین رئیس جمهور زن مکزیک

بزن بودن در مکزیک سخت و حتی خطرناک است. زنان 16 درصد کمتر از مردان درآمد دارند و شکاف جنسیتی در مشارکت نیروی کار یکی از بالاترین ها در آمریکای لاتین است. اما شاید تکان دهنده ترین آمار این باشد که در هر ساعت حداقل یک زن ناپدید می شود و هر روز 11 زن با خشونت جان خود را از دست می دهند.

کمتر کسی می تواند تصور کند که همین کشور به تازگی یک رئیس جمهور زن را انتخاب کرده است. کلودیا شینباوم، شهردار سابق مکزیکوسیتی و جانشین وفادار آندرس مانوئل لوپز اوبرادور (AMLO) رئیس‌جمهور چپ‌گرای مستعفی، پس از رأی‌گیری در 2 ژوئن در صدر قرار گرفت.

سوال این است که چگونه این اتفاق افتاد. در کشوری که 90 درصد مکزیکی ها دارای تعصبات منفی علیه زنان هستند و 58 درصد آنها به طور خاص نسبت به سیاستمداران زن چنین تعصباتی دارند، ده ها میلیون نفر به زنان رأی دادند. این شامل نه تنها شینباوم، بلکه Xóchitl Gálvez، یک سناتور و بازرگان است که مخالفان پشت سر او تجمع کرده اند.

این یک سردرد کوچک نیست. سوگیری منفی مکزیک نسبت به رهبران زن تقریباً دو برابر ایالات متحده یا کانادا است. با این حال مکزیک اولین کشور آمریکای شمالی بود که یک رهبر زن انتخاب کرد. نتایج همچنان به دست می‌آیند، اما مکزیک همچنین باید به چهارمین گروه بزرگ زنان در کنگره در جهان ببالد و تقریباً نیمی از 32 ایالت خود را در اختیار داشته باشد.

توانمندسازی زنان در سیاست مکزیک به صورت تصادفی اتفاق نیفتاد. این امر ناشی از ساخت عمدی، هر چند مترقی، یک چارچوب قانونی برای حمایت از برابری جنسیتی، به ویژه از طریق سهمیه بندی جنسیتی اجباری است. همه چیز در سال 1996 و با تصویب قانونی شروع شد که توصیه می کرد حداقل 30 درصد نامزدها زن باشند. در سال 2002، کنگره ای متشکل از 84 درصد مرد، آن را اجباری کرد، با این استثنا که رای دهندگان می توانستند مردان را در انتخابات مقدماتی انتخاب کنند. سیلویا هرناندز، تنها زن مکزیکی که سه دوره به عنوان سناتور خدمت کرده است، در پاسخ به شکایت زنان مکزیکی به من گفت: «این چیزی است که ما را به دادگاه کشاند تا بخواهیم استثنا حذف شود». بسیاری از زنان این فرآیند را همراهی کردند. در سال 2011، دادگاه به نفع آنها رای داد.

از آن نقطه به بعد همه چیز به سرعت پیش رفت. مکزیک از 26 درصد زنان در کنگره در سال 2011 به 42 درصد در سال 2015 و 48 درصد درست قبل از رأی گیری روز یکشنبه رسید. و این تمام نیست. موفقیت مورد انتظار زنان در سطح فرمانداری بدون شک با این واقعیت تسهیل می شود که مقامات انتخاباتی مکزیک ایجاب می کنند که بیش از نیمی از نامزدهای فرمانداری هر حزب زن باشند و در مناطقی حضور نداشته باشند که انتظار می رود حزب آنها عملکرد ضعیفی داشته باشد.

با این حال، رای دهندگان در تعجب هستند که آیا رئیس جمهور شینباوم وضعیت زنان مکزیکی را بهبود می بخشد. کمی امید وجود دارد. او چشم انداز جسورانه ای را برای ایجاد یک «سیستم مراقبت ملی» برای ایجاد مهدکودک ها، خانه های سالمندان و تسهیلات مراقبتی برای کاهش بار کار مراقبتی بدون مزد، که عمدتاً توسط زنان انجام می شود، ارائه کرد.

با این حال، تاریخ اخیر نشان داده است که رهبری زنان همیشه به سیاست‌های بهتر برای زنان تبدیل نمی‌شود. بر اساس تحقیقات خود من، قانونگذاران زن مکزیکی به طور مداوم از بودجه فدرال حمایت می کنند که بودجه اختصاص داده شده به برنامه های برابری جنسیتی را کم می کند.

به قدرت رسیدن شینباوم بسیاری از زنان را که با یک رهبر زن شناسایی می شوند هیجان زده می کند. با این حال، AMLO روابط خوبی با سازمان های فمینیستی که او را مورد انتقاد قرار می دادند، نداشت. ترس این است که شینباوم هم آن را ندارد.

همچنین نگرانی‌ها در مورد نحوه واکنش رای‌دهندگان مکزیکی به رئیس‌جمهور شینباوم وجود دارد، به‌ویژه زمانی که او ناگزیر اشتباه می‌کند، همانطور که همه سیاستمداران انجام می‌دهند. مطالعات نشان می‌دهد که رهبران زن اغلب واکنش‌های شدیدتری را نسبت به همتایان مرد خود تجربه می‌کنند، پدیده‌ای که در مکزیک با تبعیض جنسیتی اجتماعی تشدید شده است. رئیس جمهور زن بودن آسان نخواهد بود. نظرسنجی Enkoll در فوریه نشان داد که یک سوم مکزیکی‌ها معتقدند که این کشور برای چنین وضعیتی “آماده نیست” و 14 درصد آشکارا می‌گویند که ترجیح می‌دهند مردی این شغل را اشغال کند.

این تبعیض جنسی از زنان می آید و خواهد آمد. در طول مبارزات انتخاباتی، احزاب اپوزیسیون به طرز زیرکانه ای جنسیت گرایی پنهان در مکزیک را محکوم کردند. در اولین مناظره ریاست‌جمهوری، گالوز شینباوم را «بانوی یخی» نامید و او را سرد و بی‌قلب خواند – توهینی مستقیم به انتظارات جامعه مبنی بر اینکه زنان باید گرم و دلسوز باشند. در مناظره ای دیگر، شینباوم توسط گالوز به خاطر انتخاب لباسش مورد انتقاد قرار گرفت و به این مفهوم اشاره کرد که “عدم دینداری” او را برای مقام مناسب نمی کند. یک روشنفکر مشهور مکزیکی، گوادالوپ لوئزا، نیز قبل از رای گیری از موهای مجعد او انتقاد کرد و گفت که این دلیلی بر این است که شینباوم “دختر کوچک حسودی” است.

در خارج از سیاست، شینباوم باید با کارشناسانی که اغلب او را “کلون”، “محافظت شده”، “فرد مورد علاقه”، “دختر خراب” یا “گل کوچک” AMLO نامیده اند، مبارزه کند. این انتقادات فرض می‌کند که او توسط AMLO دستکاری یا کنترل می‌شود، نه اینکه شینبام بخشی از یک جنبش سیاسی گسترده مردمی است که سیاست‌هایش در جذب رأی‌دهندگان موفق بوده است. ادامه پیشبرد این دستور کار محبوب تنها راهبردی است.

او همچنین به دلیل شخصیت منضبط و خویشتن دار و همچنین توانایی اش در طفره رفتن از سؤالات دشوار مطبوعات، مکرراً به مغرور بودن متهم می شود. مارتا لاماس، فمینیست مشهور و استاد دانشگاه ملی خودمختار مکزیک، به من گفت: «شکی ندارم که در یک سیاستمدار این ویژگی‌ها احتمالاً به عنوان نشانه‌های حرفه‌ای بودن و قدرت تلقی می‌شوند.» در مورد شینباوم، آنها به مسئولیت تبدیل می شوند و اتهامات غرور و غرور را به دنبال دارند.

شینبام خودش یک سیاستمدار شایسته است. او در انتخابات مقدماتی مورنا در برابر چهار مرد پیروز شد و پیش از این در دو انتخابات پیروز شده بود. به عنوان شهردار مکزیکوسیتی، او توانایی خود را در فاصله گرفتن از AMLO در مناطقی که او را مرتبط می دانست، نشان داد. برخلاف او، او در طول همه‌گیری کووید-19 ماسک می‌پوشید، پروژه‌های بزرگ انرژی پاک را رهبری می‌کرد و از نظامی‌سازی پلیس ایالتی اجتناب می‌کرد.

نظرسنجی‌های انجام شده قبل از رای‌گیری نشان می‌دهد که کمپین شین‌باوم توسط زنان بیشتر از مردان حمایت می‌شود. اما در کشوری که زن بودن بسیار دشوار است، حمایت تنها در صورتی دوام خواهد داشت که او وظایف خود را به عنوان رئیس جمهور انجام دهد. مبارزه فمینیستی برای توانمندسازی زنان با پیروزی شینبام خاتمه نمی یابد. بزرگترین چالش تبدیل برابری جنسیتی به واقعیت است. موفقیت به راحتی به دست نخواهد آمد.