پ.کارشناسان سیاسی و نظرسنجی‌های خروج به سرعت پیش‌بینی کردند که نارندرا مودی برای سومین بار به عنوان نخست‌وزیر هند در انتخابات امسال، که در 19 آوریل آغاز شد و در اول ژوئن به پایان رسید، آماده شد. سوال این بود: آیا حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) او می‌تواند آرای کافی برای ادعای ابراکثریت کسب کند؟
پاسخ زمانی مشخص شد که نتایج نهایی در روز سه شنبه 4 ژوئن اعلام شد. با شمارش بیش از 50 درصد آرا، BJP و اتحاد دموکراتیک ملی آن (که چندین حزب راستگرای محافظه کار منطقه ای را گرد هم می آورد) تاکنون 290 کرسی به دست آورده اند. در لوک سبها هند، که دارای 543 کرسی است، یا مجلس سفلی پارلمان، که تا رسیدن به رقم 400 کرسی که ائتلاف به کسب آن افتخار می کرد، فاصله زیادی دارد و در نتیجه اکثریت تک حزبی را که مودی از اولین انتخاب خود برخوردار بوده از دست می دهد. در سال 2014. حزب حاکم به تنهایی 238 کرسی را به خود اختصاص داد که این نیز تغییری فاحش نسبت به پیروزی بی‌سابقه BJP در سال 2019 است، زمانی که 303 کرسی به دست آورد.
در مقابل، ائتلاف مخالف هند، متشکل از بیش از 20 حزب اپوزیسیون، از جمله کنگره ملی هند، 235 کرسی به دست آورد که نتیجه ای بهتر از حد انتظار است. نتایج نهایی سه شنبه عصر یا صبح چهارشنبه انتظار می رود.
بر اساس سیستم انتخاباتی هند، حزب یا اتحادی که بیش از 272 کرسی در پارلمان 543 عضوی به دست آورد، می تواند دولت تشکیل دهد. این رای گیری در هفت مرحله طی شش هفته انجام شد و بیش از یک میلیارد هندی پای صندوق های رای رفتند و آن را به بزرگترین انتخابات دموکراتیک در جهان تبدیل کردند.
مودی، 73 ساله، یک رهبر کاریزماتیک اما قطبی، برای سومین دوره متوالی نادر ریاست خواهد کرد. فقط یک نخست وزیر دیگر هند، جواهر لعل نهرو، رهبر کنگره، که اولین نخست وزیر هند بود، قبلاً چنین کاری کرده است. مودی عصر سه شنبه در سخنرانی خود در مقر BJP در دهلی از روند انتخابات هند تمجید کرد و دستاوردهای BJP را جشن گرفت. او گفت: «هیچ دولتی برای سومین بار از سال 1962 به قدرت بازنگشته است.» وی افزود که شمارش آرا برای BJP در برخی مناطق دو برابر شده است.
اما اگرچه مودی احتمالاً می‌تواند با برنامه ملی‌گرایانه هندو و اصلاحات اقتصادی وعده داده شده خود پیش برود، اکثریت کمتر از حد انتظار BJP به این معنی است که او می‌تواند با مخالفت قدرتمندتری نسبت به هر زمان دیگری در دهه گذشته روبرو شود. تا زمانی که BJP با اتحادهای کوچکتر و رهبران مخالف مذاکره نکند، اجرای آن دشوار است.
میلان وایشناو، مدیر برنامه آسیای جنوبی در بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، می‌گوید: «این انتخابات قطعاً توبیخ مودی و BJP است. پس از ده سال قدرت، این از بسیاری جهات یک همه پرسی در مورد سابقه دوران تصدی وی است و به وضوح بسیاری از هندی ها هستند که احساس آشفتگی و ناراحتی می کنند.
هند چگونه رای داد؟
برای دستیابی به یک پیروزی قاطع، BJP نیاز داشت که در دو حوزه مهم به دستاوردهای انتخاباتی دست یابد. باید در ایالت های جنوبی جای پایی به دست آورد، که بعید به نظر می رسید با توجه به اینکه به طور سنتی نفوذ کمتری در میان رای دهندگان غیرهندی متنوع و از نظر اقتصادی توسعه یافته تر داشته است. و او نیاز به کسب آرای بیشتری در دژهایی مانند اوتار پرادش، پرجمعیت ترین ایالت هند داشت که به عنوان زنگ خطری برای نحوه رأی دادن بقیه کشور تلقی می شود.
BJP موفق شد هجوم های شگفت انگیزی را در جنوب انجام دهد و یک کرسی در ایالت جناح چپ کرالا به دست آورد، جایی که قبلا هرگز برنده نشده بود. این کشور سنگر خود را در کارناتاکا حفظ کرد و 19 کرسی در مقابل 9 کرسی هند به دست آورد. و در تلانگانا مساوی است، جایی که اپوزیسیون در انتخابات ایالتی سال گذشته BJP را شکست داد و هشت کرسی را به دست آورد.
اما در کمال تعجب، BJP در سراسر کمربند هندی عملکرد نابرابر داشته است و شاید بزرگترین ضرر خود را در اوتار پرادش متحمل شود، جایی که مودی چند ماه پیش معبد هندو را در شهر آیودیا افتتاح کرد و به وعده سه دهه BJP عمل کرد. تثبیت موقعیت هندوی خود میراث ملی گرایانه آمارهای اولیه حاکی از آن است که ائتلاف BJP تنها 35 کرسی از 80 کرسی را به دست آورد، که در تضاد کامل با 71 و 62 کرسی در انتخابات 2014 و 2019 است که به قدرت گرفتن این حزب در دهلی کمک کرد.
این بار، یک کمپین تفرقه‌انگیز شاهد تثبیت آرای مسلمانان این ایالت به نفع ائتلاف مخالف بود که بین دو حزب بزرگ، حزب سمجوادی و کنگره تشکیل شده بود. ژیل ورنیه، محقق ارشد مرکز تحقیقات سیاست در دهلی، می گوید: «ضایعه در اوتار پرادش به ویژه قابل توجه است زیرا این ایالت مهد جنبش ملی گرای هندو است. “این نتایج اسطوره را در هم می شکند [Modi’s] شکست ناپذیر در انتخابات ملی، به ویژه در شمال هندی زبان.
BJP سایر ایالت های مستحکم خود از جمله گجرات، مادهیا پرادش، چاتیسگر، دهلی، اوتاراکند و هیماچال پرادش را در نوردید. در مقایسه، ائتلاف اپوزیسیون در بیهار و راجستان و همچنین هاریانا و پنجاب به دستاوردهای حاشیه ای دست یافت.
وایشناو می گوید: «آنچه در مورد این انتخابات پیچیده است این است که بیشتر شبیه رقابت ایالت به ایالت بدون روایت ملی متحد کننده است. او ادامه می دهد: «در برخی مواقع، محبوبیت جایگزین ها و سایر عوامل محلی نیز به عوامل اولیه تبدیل می شوند.
نتایج در مورد مأموریت انتخاباتی BJP چه می گوید؟
در آن انتخابات، مودی با شعار «ضمانت مودی» با اشاره به بیش از 300 برنامه اجتماعی که مزایایی را برای شهروندان هندی در سراسر کشور به ارمغان آورده است، از پخت و پز گاز گرفته تا مسکن رایگان، تبلیغات کرد. در حالی که این مزایا به عنوان یک نگرانی عمده برای رای دهندگان در نظر گرفته می شود، تحقیقات همچنین شواهد محدود محدودی از “تبدیل طرح ها به رای” پیدا کرده است.
مودی و BJP همچنین به کاهش فقر در پنجمین اقتصاد بزرگ جهان افتخار کرده اند که توسعه در دستور کار نخست وزیر قرار دارد. حتی اگر تولید ناخالص داخلی هند در سه ماهه گذشته 7.8 درصد رشد کرد، افزایش نابرابری، افزایش هزینه های زندگی و بیکاری همچنان نگرانی اصلی رای دهندگان است، همانطور که توسط نظرسنجی های معتبر قبل از انتخابات نشان داده شده است.
ورنیرز می گوید: «دولت نارندرا مودی نارضایتی مردم از مشکلات اقتصادی و رشد بیکاری را نادیده گرفته است. «این انتخابات می‌تواند لحظه‌ای باشد که واقعیت اقتصادی فراگیر شود. »
مودی در حالی که وارد سومین دوره ریاست جمهوری خود می شود، برنامه اصلاحات اقتصادی بلندپروازانه ای را مطرح کرده است که امیدوار است هند را تا سال 2047 به سومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل کند. شکست BJP در کسب اکثریت به این معنی است که با این حال، اکنون در اجرای اقتصادی خود با چالش مواجه خواهد شد. سیاست ها مگر اینکه با احزاب کوچکتر ائتلاف کند. این تاثیر پیش از این در بازار سهام هند در اوایل روز سه‌شنبه، زمانی که شاخص Nifty 50 8.5 درصد سقوط کرد – بزرگترین افت یک روزه در بیش از چهار سال گذشته – پس از ثبت رکورد در روز دوشنبه، زمانی که نظرسنجی‌های خروجی نشان از پیروزی راحت مودی داشت، احساس شد.
مودی اکنون با مخالفت قدرتمندتری نسبت به هر زمان دیگری در دهه گذشته روبرو است. در طول انتخابات، ائتلاف هند دولت را به فلج کردن مخالفان با زندانی کردن دو رهبر ایالتی و مسدود کردن حساب های بانکی کنگره متهم کرد.
ورنیرز می گوید: «نارندرا مودی برای اولین بار از زمانی که در سال 2014 به نخست وزیری رسید، باید به طور مؤثر قدرت را با شرکای ائتلافی تقسیم کند. “این سرزمین ناشناخته ای برای رهبری است که همیشه به تنهایی قدرت را اعمال کرده است.”
اما نتایج بدون شک یک شکست شخصی برای نخست‌وزیر است که چهره‌اش وعده اصلی کمپین انتخاباتی BJP بوده است – که در بیلبوردها، پوسترها و کمپین‌های تبلیغاتی در سراسر کشور به نمایش درآمده است – و هرگز مجبور نبود برای کسب نتایج به شرکای ائتلافی وابسته باشد. بقا
ورنیه می‌افزاید: «فقط زمان نشان می‌دهد که آیا او هنر آشتی و تقسیم قدرت را خواهد آموخت، یا برای جبران از دست دادن زمینه‌های سیاسی، مسیر خودکامگی را در پیش خواهد گرفت».
این مهم ترین سوالی است که امروز هند با آن مواجه است.