VEnice، شهر تاریخی ایتالیا که به دلیل کانال‌هایش شناخته می‌شود، مایل است بین ساکنانش که در آنجا زندگی می‌کنند تعادل پیدا کند و به حفظ مکان و بازدیدکنندگانش کمک کند، منبع درآمد اقتصادی مهمی است اما به طور فزاینده‌ای برای خدمات اجتماعی و سکونت‌پذیری شهر بار سنگینی می‌کند. .
در سال های اخیر، تعادل تغییر کرده است: در دهه 1970، ونیز حدود 175000 نفر جمعیت داشت. از سال گذشته، جمعیت آن به زیر 50000 نفر کاهش یافت و تعداد تخت‌های توریستی برای اولین بار از ساکنان فراتر رفت. ونیز سالانه حدود 20 میلیون بازدید کننده را به خود جذب می کند، که بسیاری از آنها به عنوان گردشگران “هیت و فرار” شناخته می شوند، زیرا آنها حتی یک شب هم نمی مانند، بلکه برای دیدن بهترین جاذبه ها چند ساعت در آنجا توقف می کنند.
مقامات ونیز مدت‌ها در مورد اقداماتی برای مقابله با توریسم بیش از حد بحث کرده‌اند و روز پنجشنبه دولت شهرداری طرح آزمایشی جدیدی را برای دریافت هزینه از مسافران یک روزه برای دسترسی به مرکز شهر معرفی کرد.
شهردار لوئیجی برونیارو اصرار دارد که هزینه دسترسی به منظور ایجاد درآمد نیست، بلکه بیشتر برای “باز کردن” شهر است. با هزینه متوسط 5 یورو (بسته به نرخ مبادله ای کمی بیش از 5 دلار) برای هر نفر در روز، هدف این اقدام محدود کردن ترافیک خارجی است، اما به طور کامل متوقف نمی شود. برونیارو در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه فوریه گفت: «هدف بسته شدن شهر نیست، اما نگذاریم منفجر شود.
در حال حاضر، هزینه دسترسی فقط در 29 روز اوج سفر – بیشتر آخر هفته ها – از 25 آوریل تا 14 جولای اعمال می شود. هزینه به صورت آنلاین از طریق وب سایت شهر پرداخت می شود.
هزینه ورودی برای بازدیدکنندگان بین ساعت 8:30 صبح تا 4:00 بعد از ظهر در مرکز تاریخی ونیز اعمال می شود، اما در جزایر کوچکتر خارجی نیست. بازدیدکنندگان یک شبه که مالیات توریستی را که در سال 2011 معرفی شد، پرداخت می‌کنند و در هزینه اقامت آنها لحاظ شده است، و همچنین ساکنان، مسافران، دانشجویان و کودکان زیر 14 سال از هزینه ورودی معاف هستند.
اگرچه صحبت های اولیه در مورد هزینه دسترسی شامل پتانسیل گردان ها می شد، اما این سیستم همانطور که پیاده سازی شده بود در عوض از طریق بررسی های تصادفی توسط کارکنان امنیتی اجرا می شد. پرداخت کنندگان هزینه دسترسی یک کد QR دریافت می کنند که می توانند ارائه کنند، در حالی که برخی از دسته های معاف می توانند اسناد هویتی خود را ارائه دهند و برخی دیگر می توانند برای کد QR معافیت درخواست دهند. جریمه های عدم پرداخت هزینه دسترسی بین 50 تا 300 یورو خواهد بود.
این هزینه با انتقادهایی مواجه شد: شهردار سابق آن را “دیوانگی محض، کاملاً نامشروع و خلاف قانون اساسی” خواند. اما برونیارو از این حرکت حمایت می کند. او در اوایل ماه جاری به خبرنگاران گفت: «ما وظیفه داریم از این مراکز بزرگ تاریخی جهان محافظت کنیم. شهرهای دیگر در سراسر جهان
سیمون ونتورینی، عضو شورای شهر ونیز که مسئول گردشگری و توسعه اقتصادی است، به رویترز گفت: پدیده گردشگری انبوه چالشی برای همه شهرهای توریستی اروپا است. “اما کوچکتر و شکننده تر، [Venice] حتی بیشتر از این پدیده متاثر است و به همین دلیل زودتر از دیگران برای یافتن راه حل اقدام می کند.
هزینه ورودی تازه ترین مورد در تعدادی از طرح های اخیر است که مقامات ونیز برای کاهش تأثیرات ناشی از توریسم بیش از حد اجرا کرده اند. در سال 2021، این شهر ورود کشتی های تفریحی بزرگ به آبراه های داخلی را ممنوع کرد و در اوایل سال جاری محدودیت 25 نفری برای گروه های تور و ممنوعیت بلندگوها در مرکز شهر تاریخی شهر اعمال شد.
ونیز و تالاب آن برای اولین بار در سال 1987 به عنوان میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) معرفی شدند، اما آژانس سازمان ملل در سال گذشته در نظر گرفت تا آنها را در فهرست مکان‌های در معرض خطر میراث جهانی خود قرار دهد زیرا این شهر در حال چرخش است. اثرات تغییرات آب و هوایی و گردشگری انبوه