(پورت-او-پرینس، هائیتی) – آریل هنری روز پنجشنبه از سمت نخست وزیری هائیتی استعفا داد و راه را برای تشکیل دولت جدید در این کشور کارائیب باز کرد، کشوری که با خشونت گروهی که منجر به کشته یا زخمی شدن بیش از 2500 نفر شده است. از ژانویه تا مارس.
هنری استعفای خود را طی نامه‌ای به تاریخ 24 آوریل در لس‌آنجلس امضا کرد و روز پنجشنبه توسط دفترش آزاد شد، همان روزی که شورایی که وظیفه انتخاب نخست‌وزیر و کابینه جدید هائیتی را سوگند یاد کرد.
در همین حال، کابینه هانری، وزیر اقتصاد و دارایی، میشل پاتریک بواورت را به عنوان نخست وزیر موقت انتخاب کرد. مشخص نیست شورای انتقالی چه زمانی نخست وزیر موقت خود را انتخاب خواهد کرد.
بویزورت خطاب به اتاقی مملو از عرق در دفتر نخست وزیری گفت که بحران هائیتی بیش از حد طولانی شده است و این کشور اکنون در یک دوراهی قرار دارد. پشت سر او اعضای شورای انتقالی و پیش از او مقامات ارشد پلیس و نظامی و همچنین سفرا و سیاستمداران برجسته ایستاده بودند.
بویزورت گفت: «پس از دو ماه طولانی بحث… راه حلی پیدا شد. «امروز روز مهمی در زندگی جمهوری عزیز ماست.
وی شورای انتقالی را “تصمیم هائیتی” خواند و بواورت در سخنان خود خطاب به آنها، برای آنها آرزوی موفقیت کرد و افزود: “به اعتقاد من عزم راسخ وجود دارد.”
پس از سخنرانی، صدای شیشه های ملایم در اتاق طنین انداز شد، در حالی که حاضران فلوت شامپاین برشته شده با یک آهنگ غم انگیز “برای هائیتی” سرو کردند.
این شورا در اوایل پنجشنبه، بیش از یک ماه پس از آن که رهبران کارائیب پس از یک نشست اضطراری برای رسیدگی به بحران فزاینده هائیتی، تشکیل آن را اعلام کردند، تأسیس شد. در حالی که شورا در حال ادای سوگند در کاخ ملی بود، صدای تیراندازی شنیده شد که نگاه های نگران را برانگیخت.
شورای 9 نفره که هفت نفر از آنها دارای حق رای هستند نیز انتظار می رود به تعیین دستور کار کابینه جدید کمک کند. همچنین یک کمیسیون موقت انتخاباتی را که لازمه برگزاری انتخابات است، تعیین خواهد کرد و شورای امنیت ملی را ایجاد خواهد کرد.
دوره غیرقابل تمدید شورا در 7 فوریه 2026 به پایان می رسد، زمانی که رئیس جمهور جدید قرار است سوگند یاد کند.
اسمیت آگوستین، یکی از اعضای رای‌دهنده شورا، گفت: مشخص نیست که آیا شورا تصمیم خواهد گرفت که بووار را به عنوان نخست‌وزیر موقت باقی بماند یا شخص دیگری را انتخاب کند. وی گفت: این موضوع در روزهای آینده مورد بررسی قرار خواهد گرفت. وی گفت: بحران ناپایدار است.
رجین آبراهام، یکی از اعضای شورا که حق رای ندارد، ترور رئیس جمهور جوونل مویس در ژوئیه 2021 را یادآوری کرد و توضیح داد که “این خشونت تاثیر مخربی داشت.”
آبراهام گفت که گروه‌های تبهکار اکنون بیشتر پورتو پرنس را کنترل می‌کنند، ده‌ها هزار نفر از ساکنان پایتخت به دلیل خشونت آواره شده‌اند و بیش از 900 مدرسه در پایتخت مجبور به تعطیلی شده‌اند.
او گفت: «جمعیت پورتو پرنس به معنای واقعی کلمه گروگان گرفته شده است.
این باندها حملات هماهنگی را آغاز کردند که در 29 فوریه در پورتو پرنس پایتخت و مناطق اطراف آن آغاز شد. آنها ایستگاه های پلیس و بیمارستان ها را سوزاندند، به فرودگاه بین المللی اصلی که از اوایل ماه مارس بسته بود، آتش گشودند و به دو زندان بزرگ هائیتی یورش بردند و بیش از 4000 زندانی را آزاد کردند. این باندها همچنین دسترسی به بزرگترین بندر هائیتی را قطع کرده اند.
این حمله زمانی آغاز شد که نخست وزیر هنری، نخست وزیر، در یک سفر رسمی به کنیا بود تا برای استقرار نیروی پلیس تحت حمایت سازمان ملل متحد از این کشور شرق آفریقا تلاش کند. او در هائیتی قفل شده است.
کاترین راسل، مدیر یونیسف در اوایل این هفته گفت: «پورتو پرنس اکنون به دلیل محاصره هوایی، دریایی و زمینی تقریباً کاملاً منزوی شده است.
جامعه بین المللی از شورا خواست تا ناامنی گسترده در هائیتی را در اولویت قرار دهد. حتی قبل از شروع حملات، باندها 80 درصد از پورتو پرنس را تحت کنترل داشتند. بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل، تعداد افراد کشته شده در اوایل سال 2024 نسبت به مدت مشابه سال گذشته بیش از 50 درصد افزایش یافته است.
ماریا ایزابل سالوادور، فرستاده ویژه سازمان ملل در هائیتی، در این نشست گفت: «غالغه کردن افزایش فعالیت باندها در پورتو پرنس و فراتر از آن، وخامت وضعیت حقوق بشر و تعمیق بحران انسانی غیرممکن است. شورای امنیت سازمان ملل روز دوشنبه
روز پنجشنبه، برخی از هائیتی ها گفتند که از داشتن نخست وزیر جدید و شورای انتقالی بی اطلاع هستند. دیگران با احتیاط رهبری جدید را جشن گرفتند.
“ما چیز زیادی نمی خواهیم. ما فقط می‌خواهیم آزادانه حرکت کنیم.
در مورد Boisvert: “من شخصا او را نمی شناسم، اما تا زمانی که او کاری را که قرار است انجام دهد، حفظ امنیت کشور انجام می دهد، این همه چیز مهم است.”
دنیس هانکینز، سفیر تازه منصوب شده ایالات متحده، روز پنجشنبه در مراسم ادای سوگند بویزورت حضور داشت. او گفت که رویدادهای روز پنجشنبه گام مهمی برای هائیتی بود.
هانکینز گفت: «در مواقع بحران، هائیتی‌ها می‌توانند کارهای بزرگی انجام دهند، بنابراین ما اینجا هستیم تا به آنها کمک کنیم. ما نمی‌خواهیم راه‌حل باشیم، اما امیدواریم بخشی از کمک به کسانی باشیم که راه‌حل را پیدا می‌کنند.»
به عنوان بخشی از آن، او گفت که دولت ایالات متحده در حال تلاش برای اعمال کنترل بر صادرات تسلیحات است که بسیاری از آنها به هائیتی راه پیدا کرده اند و به خشونت دامن می زنند.
هانکینز گفت: «این واقعیت که بسیاری از سلاح‌هایی که به اینجا می‌آیند از ایالات متحده هستند غیرقابل انکار است و این تأثیر مستقیم دارد. “این چیزی است که ما می دانیم که به نوسانات کمک می کند.”
از زمان شروع حملات، نزدیک به 100000 نفر پایتخت را در جستجوی شهرهای امن تر ترک کرده اند. ده ها هزار نفر دیگر که پس از آتش زدن خانه هایشان توسط گروه ها بی خانمان شده اند، اکنون در پناهگاه های شلوغ و موقتی در پورتو پرنس زندگی می کنند که تنها یک یا دو توالت برای صدها نفر از ساکنان دارد.
کارل اسکائو، معاون مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا در سازمان ملل روز پنجشنبه گفت هائیتی از یک بحران امنیتی، سیاسی و انسانی رنج می برد که باعث ناامنی غذایی حاد برای حدود 5 میلیون نفر یا حدود نیمی از جمعیت شده است. سازمان ملل متحد این را اینگونه تعریف می کند: «زمانی که ناتوانی یک فرد در مصرف غذای کافی زندگی یا معیشت او را در معرض خطر فوری قرار می دهد».
اسکائو به خبرنگاران گفت: «وضعیت دراماتیک است. “بحران ویرانگر، تاثیر انسانی عظیم، بدترین وضعیت انسانی در هائیتی از زمان زلزله 2010.”
راشل پیر، مادر 4 فرزند 39 ساله که در یکی از پناهگاه‌های موقت پایتخت زندگی می‌کند، می‌گوید: «با وجود اینکه از نظر فیزیکی اینجا هستم، احساس می‌کنم مرده‌ام».
«آب و غذا وجود ندارد. گاهی اوقات من چیزی ندارم که به بچه ها بدهم.
بسیاری از هائیتی‌ها از آنچه زندگی‌شان تبدیل شده است عصبانی و خسته هستند و باندها را مسئول وضعیت خود می‌دانند.
چسنل جوزف، معلم ریاضی 46 ساله که مدرسه اش به دلیل خشونت تعطیل شد و مدیر غیررسمی پناهگاه شد، گفت: «آنها ما را به اینجا فرستادند. «آنها با ما بدرفتاری می کنند. دارند ما را می کشند. آنها خانه های ما را می سوزانند.»